Zeggenschap stopt

Zeggenschap stopt er mee. Het is eenvoudigweg financieel niet meer houdbaar. Daarmee komt na 45 jaar een einde aan een instituut. In 1973 zag het eerste nummer van Zeggenschap het levenslicht. Het was een maandblad over bedrijfsdemocratisering en werd uitgegeven door de Stichting Zeggenschap, die gelieerd was aan het NVV en later de FNV. In 1991 ging de Stichting Zeggenschap een samenwerking aan met uitgeverij Welboom Bladen, en kwam de uitgave los te staan van de FNV. De ondertitel werd ‘tijdschrift voor vakbewegingsvraagstukken’. In 1996 kwam er een verbreding naar de andere vakcentrales, en in 1998 trad de AWVN toe tot de redactie en veranderde de ondertitel in ‘tijdschrift over arbeidsverhoudingen’. Daarmee werd het een echt poldertijdschrift.
De laatste paar jaar verschenen steeds meer artikelen over de uitholling en teloorgang van het poldermodel. In – wat achteraf bleek – het laatste nummer waren er zelfs vier bijdragen die daarnaar verwezen. Dat Zeggenschap het niet gered heeft, is daar wellicht uitdrukking van.

Ook voor mijzelf komt er een einde aan een tijdperk. Toen ik in 1991 als beginnend journalist in dienst trad bij Welboom Bladen, kreeg ik Zeggenschap in de schoot geworpen. Eerst als eindredacteur, later als hoofdredacteur en sinds 2005 ook als eigenaar/uitgever heb ik zo’n 1500 artikelen over arbeidsverhoudingen voorbij zien komen. Het verveelde nooit. Het is een machtig mooi vakgebied, en ik voel me vereerd dat ik daar een bescheiden rol in heb kunnen spelen door met de keuze van artikelen discussies te entameren en bij te dragen aan opinievorming.
Ik dank alle auteurs die dit mogelijk hebben gemaakt. Ook dank ik de tientallen redactieleden en andere betrokkenen, die zich hebben ingezet om er een inhoudelijk mooi tijdschrift van te maken. En natuurlijk dank ik u, trouwe lezer, voor wie we het uiteindelijk deden.
Het ga u goed.

Aldo Dikker